Herinneringen

Het tikken van de regen tegen het raam vormt een rustgevend ritme terwijl opa en zijn kleindochter samen aan de keukentafel zitten. De tafel ligt bezaaid met oude foto’s, vergeelde ansichtkaarten, krantenknipsels, brieven en andere memorabilia uit vervlogen tijden. Samen zijn ze druk bezig met het samenstellen van een mooi herinneringsboek ter nagedachtenis van oma, die enkele maanden geleden is overleden. Terwijl ze door de foto’s bladeren, halen ze samen herinneringen op en delen ze verhalen over vroeger; ze maken een emotionele reis door de tijd.

Voor opa wordt het boek niet zomaar een verzameling van beelden; het samenstellen is een reis door een leven vol liefde en avontuur. Elk beeld, elke glimlach op de soms van ouderdom vergeelde foto’s, roept weer nieuwe herinneringen op. Herinneringen aan vele mooie jaren die hij en oma samen door het leven gingen, hand in hand en vol verwachtingen op naar een nog betere toekomst. Het samenstellen van het herinneringsboek voelt als een eerbetoon aan de liefde die ze deelden en aan de herinneringen die ze voor altijd bij zich dragen. Zo is haar overlijden niet het einde.

Voor de kleindochter is het werken aan het boek samen met haar opa een unieke kans om de verhalen van vroeger te horen en om oma nog beter te leren kennen. Terwijl opa vertelt over de zomers die ze samen doorbrachten aan zee, de kerstdiners die ze met de hele familie vierden en de dansavonden in de plaatselijke danshal, leert de kleindochter een kant van oma kennen die ze zelf nooit heeft gezien. Het herinneringsboek wordt zo meer dan alleen een verzameling van beelden; het wordt een schatkist vol verhalen en herinneringen die ze en alle andere kleinkinderen voor altijd zullen koesteren.

Samen bladeren grootvader en kleinkind door de eerste pagina’s van het herinneringsboek die inmiddels af zijn, lachen ze om de gekke kapsels uit de jaren ’70 en pinken ze stiekem een traantje weg bij de foto’s van oma die straalt van geluk. Het boek wordt niet alleen een eerbetoon aan oma, het wordt ook een nieuwe manier om verbonden te blijven met de herinneringen die ze samen delen. Voor altijd. Het is een manier om troost te vinden in elkaars gezelschap en om de liefde die ze voor oma voelen op een bijzondere en tastbare manier te uiten. 

Terwijl de regen nog steeds tegen het raam tikt, sluiten opa en zijn kleindochter voorzichtig het boek in wording. De herinneringen die ze hebben opgehaald, de verhalen die ze hebben gedeeld, hebben voor altijd een plekje in hun harten. Het boek van oma is en wordt steeds meer een testament van liefde, een reis door herinneringen die hen voor altijd zal verbinden. 

^{Dit blog is geschreven in opdracht van Optimaal Zorg.}