Veerkracht

Tijdens ons leven worden we soms geconfronteerd met plotselinge grote veranderingen die ons hele bestaan op z’n kop zetten. Voor mevrouw Van der Laan was het overlijden van haar echtgenoot zo’n enorme verandering. Na meer dan zestig jaar samen stond ze er opeens helemaal alleen voor. Los van al het verdriet en de emoties die een dergelijke aardverschuiving met zich meebrengt, had het overlijden van haar man ook op andere vlakken een flinke impact. 

In al hun tijd samen was mevrouw Van der Laan gewend dat haar man de leiding had als het ging om de administratieve zaken. Hij regelde de financiën, hield de belastingen bij en zorgde ervoor dat alles zakelijk en administratief op rolletjes liep. Mevrouw had er geen omkijken naar en vond dat best prima. 

In het verleden hadden ze wel eens gesproken over wat er zou gebeuren als meneer eerder zou overlijden dan mevrouw. Bij die gelegenheid hadden ze zelfs een lijstje gemaakt van wat er allemaal moest worden aangepast, maar van de uitvoering is het nooit gekomen. “We zeiden altijd tegen elkaar dat het geen optie was dat hij eerder zou gaan dan ik”, vertelt mevrouw. “Maar helaas liep het anders.” 

Dus moest mevrouw op 84-jarige leeftijd helemaal opnieuw beginnen en weer grip krijgen op haar nieuwe, alleenstaande leven. Een grote en moeilijke uitdaging. Ze voelde zich soms volledig overweldigd door alles wat er op haar afkwam. Soms zag ze door de bomen het bos niet meer. Ze wilde niet dat haar kinderen nu al alles compleet zouden overnemen; ze wilde zichzelf kunnen redden zo lang als dat mogelijk is. “Het was altijd ons plan dat ik ook wegwijs zou worden in onze administratie, maar we zijn gewoonweg ingehaald door de werkelijkheid”. 

Maar mevrouw nam de uitdaging aan en zette door. Met vallen en opstaan begon ze langzaam maar zeker haar weg te vinden. Ze nam de tijd om zich te verdiepen in alle zakelijke en administratieve taken die haar man altijd namens hen beiden had gedaan. Waar nodig schakelde ze hulp in van vrienden en familie. Ze leerde hoe ze haar financiën kon beheren en haar belastingen kon regelen. 

Na verloop van tijd begon mevrouw Van der Laan zich steeds zelfverzekerder te voelen. Ze ontdekte dat ze sterker was dan ze ooit had gedacht. En veel slimmer ook. Het alleenstaande leven bracht nieuwe uitdagingen met zich mee, maar ze leerde dat ze die kon overwinnen. En terwijl ze haar nieuwe hoofdstuk omarmde, ontdekte ze ook een gevoel van vrijheid en zelfstandigheid dat ze nooit eerder had ervaren. Ze ervoer het als een verrijking van haar leven. 

Haar nieuwverworven zelfstandigheid deed helemaal niets af aan het verdriet over en gemis van haar echtgenoot. “Ik zou er alles voor over hebben om hem hier nog bij me te hebben, maar dat is een wens die nooit meer werkelijkheid wordt.” 

Het verhaal van mevrouw Van der Laan is er een van veerkracht en doorzettingsvermogen. Ook in de moeilijkste tijden en op hoge leeftijd kunnen we groeien en ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden. En soms is juist die moeilijke weg die we bewandelen de weg naar een nieuw begin. 

Mevrouw Van der Laan gebruikt haar verhaal ook om haar kinderen en kleinkinderen – en speciaal de (klein)dochters – een waardevolle levensles te leren: zorg ervoor dat je zelf je eigen zaakjes goed hebt geregeld. Dat je de weg weet in je eigen administratie. “Het is natuurlijk prima als een van beiden de administratie doet, maar de ander moet er wel alles van weten en altijd toegang toe hebben. Want op je 84ste een nieuw leven beginnen is nog tot daaraan toe, maar al die zakelijke beslommeringen erbij was wel heel veel. Dat wil je liever niet.”

^{Dit blog is geschreven in opdracht van Optimaal Zorg.}